Gebitsverzorging voor katten

In het wild gebruiken katten hun tanden om te jagen en hun prooi te doden. Het kauwen en het in stukken bijten van prooien reinigt de 30 tanden van een kat op een natuurlijke manier waardoor tandplak geen kans maakt. Gedomesticeerde katten daarentegen hoeven zelden op harde botten te kauwen en genieten in plaats daarvan vaak van voedsel uit de voerbak in huis. Wat een gemak is geworden voor het dier, is ook een probleem voor de natuurlijke gebitsgezondheid van de fluwelen viervoeter.

De gevolgen van gebrekkige gebitsverzorging bij katten

Tekenen van tandpijn bij katten zijn onder andere een verandering in hun eetgedrag. Als de kat tijdens het eten voedsel uit de bek laat vallen, de kop in een ongebruikelijke hoek houdt of pijnlijk miauwt, kan dit duiden op tandpijn. Katten met tandpijn kunnen ook proberen hun mond aan te raken met hun poot of met de snuit tegen voorwerpen te wrijven. Ontsteking van tandvlees of tandsteen kunnen ook gevolgen zijn van een gebrek aan gebitsverzorging bij katten.

FORL - de meest voorkomende tandaandoening bij katten

Gebitsproblemen kunnen bij katten sterk variëren in ernst. Aan de ene kant hebben ze te maken met het dieet en de verzorging van het gebit, maar ze kunnen ook genetisch bepaald zijn.

FORL, de afkorting voor "Feline Odontoclastic Resorptive Lesions", is de meest voorkomende en tegelijkertijd pijnlijkste tandaandoening bij katten, die wordt gekenmerkt door ernstig tandbederf. Ongeacht het ras, maar door genetische factoren, die vooral voorkomen bij Siamese en Perzische katten, wordt ongeveer één op de drie katten getroffen. Bij een leeftijd van vijf jaar stijgt het percentage zelfs tot elke tweede kat. Bij deze ziekte lossen de tand en de wortel geleidelijk van binnenuit op (rotten weg). Helaas kan de progressie van FORL niet worden gestopt. De enige mogelijke behandeling is het operatief verwijderen van de tand(en) om het ontstekingsproces te stoppen en de bijbehorende pijn te elimineren.